قشنگ

قشنگ تویی

که قشنگ دوست داری . . .

من

شب را از گیسوان تو کنار می زنم

و صبح را

در عمق نیلی چشمانِ تو

به تماشا می نشينم!

با من

واژه

واژه

عشق را زمزمه کن

تا ابر احساس

بار دیگر

عطش لب های ما را

بوسه باران كند ...

من و تو

فقط میدانیم اولین بوسه؛ چطور کشف شد!

بهشت بود

چشمه ی آب زلالش...

من بودم و عشقی که دستهایم را بست!

و تو

پری کوچک دریایی زیبای من!

تشنه عشق با دستهای بسته...

کشان کشان،

خودم را کشیدم پیش پای چشمه!

لبهای نمناکت را از آب بیرون آوردی

و لبهایم را مرطوب کردی!

ذوق کردم

و با شیطنت گفتم تا همیشه تشنه خواهم ماند!

خدا دید...

حسادت کرد...

تبعید شدیم!

شدیم این که میبینی؛

هنوز هم تشنه ام ،

هنوزم هم...

هر نفس یک بوسه!