آذر آتشین

  دیدی شدی خانوم خوووودم؟؟؟

من اگر رنگ بودم قرمز می‌شدم. 

با غلظتی که به دوست داشتنت بیاید. 

یا اگر فصل بودم پاییز...

اگر گل بودم جز مریم نمی‌شدم ! 

می‌دانم قرمز نیست. 

اما هر جای خانه که باشی 

خودش را به مشامت می‌رساند. 

دوست دارم هفته ها 

پیش تو باشم 

در میان جنگلی ؛

انبوهِ از برگ زرد و نارنجی و قرمز ؛ 

همه خشکیده و صد رنگ 

دست در دستت 

مابین درختان 

زیر بارانی بدون چتر؛ 

می گفتیم و لبهامان شگفته میشد از گل 

آن زمان قلبم به رگهایت گره خرد 

و تازه فهمیدم که : 

پائیز 

میشود وقت قرار و بیقراری 

ساعت دل باشد 

من باشم 

تو در کنارم 

قهوه ای با طعم عشق 

و مزه ی شیرینِ یک عمر زندگی باشد 

برای بودن و بوئیدن ، گلهای احساس

که بدانی: 

تا خدا دوستت می دارم و بس