من...!

تو فرق میکنی غرق میکنی

.

زخمی در من است

که آینه‌ دارِ عشق است

هنوز دنیا ، برام قشنگی هاش رو داره

اونم شاید ، به خاطر وقتایی باشه

که به یادتم...

خودم را گم کرده بودم

و باید پیدا می‌کردم

ولی ای لعنت بر من؛

خودم را نمی‌خواستم،

تو را می‌خواستم ...!

وقتی داشتم دنبال خودم میگشتم

پیدات کردم

نمی دانم کجا در من آغاز شدی

فقط یادم هست

باران بودُ

تو بی چتر می آمدی

خیسِ قطره های عشق

بهت دل بستم و تو

شیارهای روحمو ترمیم کردی

و من ایمان دارم

حتی اگه جسمم تجزیه بشه

استخون های من

بوی عشق گرم تو رو میدن

از عشق چه می‌خواهم؟

آن‌ چه تو بخواهی

هر آن‌ چه تو بخواهی‌ام!

من، منِ توام اکنون

دور نباش

در این دنیایِ کوچک!

نزدیک تر باش،

تو

خود من باش!

.