نفس

همه ی پنجره ها، رو به دریا باز است

.

" إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفين "

مگر نه

که خداوند اسراف کاران را دوست ندارد؟!

تمامم را برایش گذاشتم...

آه!

از حباب نفسم می فهمم

انگار یه دریا در دلم است

که آرام نمی گیرد!

ميان امواج گير كرده‌ام

و اين بوی توست

كه حباب ها را مست كرده

تو

بوی مه

میدی

بوی مه ای

که از

وسط جنگل افرا

گذشته

باشه...

به ماهی سیاه کوچولوی

چشمات

از دل دریایی ام

بگو

تو فرصت کمت

نفس کشیدمت

بی تو

هر لحظه ای که گذشت

قصه ای بود کوتاه ...

فصلی بود سرد ...

تکرار یک فصل دائم

زمستان

زمستان

زمستان

زمستان

.