کجای این شهری

همین که حرصت میده
خودش یه نوع دوست داشتنه!!

.

قرار با اطلسی ها

در مردمک چشمان توست...

لب هایم

چشمهایت را که می بیند

زمزمه میکند

الله اکبر

الله اکبر...

چقدر

صدای اذان قشنگ است

وقتی

نمازم را

به سوی

قبله گاه مواج چشمانت

بخوانم...

عشق به مانند دریایی‌ ست:

شما را به جایی پس خواهد زد تا بمیرید.

آدم که آخرش می‌ میرد،

منتها من دلم می‌خواد غرق در دریا بمیرم...

ـ چرا؟

دوس ندارم خاک شم مثه آرزو هام

میخوام غرق شم مثه رویاهام

باید پارو نزد، وا داد

باید دل رو به دریا داد

خودش می بردت هرجا دلش خواست

به هرجا برد

ساحل همونجاست

دریایی از یاد تو

کنار ساحل نشسته است

حالا

دیگر من و دریا تنها نیستیم!

.